هر سازمان تجاری که دارای منابع اقتصادی مانند پول، ماشین‌آلات و ساختمان است، از اطلاعات حسابداری استفاده می‌کند. به همین دلیل، آن را زبان تجارت می‌نامند. حسابداری همچنین به‌عنوان زبانی برای ارائه اطلاعات مالی در مورد سازمان‌ها عمل می‌کند.
حسابداری
حسابداری اصطلاحی است که فرایند تجمیع اطلاعات مالی را توصیف می‌کند تا برای همه ذینفعان و سهامداران واضح و قابل‌فهم باشد. هدف اصلی آن ثبت و گزارش تراکنش‌های مالی شرکت، عملکرد مالی و جریانات نقدی است.
اهمیت حسابداری
این علم حساب و کتاب اهمیت بسیار زیادی را دارد. از جمله:
1. ثبت معاملات تجاری را انجام می‌دهد
مهم است؛ زیرا اطلاعات سیستم سازمانی را به‌صورت سیستماتیک ذخیره می‌کند. سوابق به‌روز به کاربران کمک می‌کند تا اطلاعات مالی جاری را با داده‌های تاریخی مقایسه کنند. با سوابق کامل، سازگار و دقیق، کاربران را قادر می‌سازد تا عملکرد یک شرکت را در یک دوره زمانی مختلف ارزیابی کنند.
2. تصمیم‌گیری برای مدیریت را تسهیل می‌کند
برای کاربران داخلی سازمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کاربران داخلی ممکن است شامل افرادی باشند که شرکت‌ها را برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی و اداره می‌کنند. تیم مدیریت در تصمیم‌گیری‌های مهم به آن نیاز دارد. تصمیمات تجاری ممکن است از تصمیم‌گیری برای پیگیری توسعه جغرافیایی تا بهبود کارایی عملیاتی متغیر باشد.
3. نتایج را بیان می‌کند
به اطلاع‌رسانی نتایج شرکت به کاربران مختلف کمک می‌کند. سرمایه‌گذاران، وام‌دهندگان و سایر طلبکاران اصلی‌ترین استفاده‌کنندگان خارجی اطلاعات آن هستند. ممکن است سرمایه‌گذاران تصمیم به خرید سهام شرکت بگیرند، درحالی‌که وام‌دهندگان باید ریسک خود را در تصمیم‌گیری برای وام‌دهی تجزیه‌وتحلیل کنند. برای شرکت‌ها مهم است که از طریق اطلاعات حسابداری مرتبط و معتبر، اعتبار را با این کاربران خارجی ایجاد کنند.
4. الزامات قانونی را برآورده می‌کند
این زبان تجارت به سازمان‌ها کمک می‌کند تا از گزارش دقیق دارایی‌ها و بدهی‌های مالی اطمینان حاصل کنند. مقامات مالیاتی، مانند خدمات درآمد داخلی ایالات‌متحده (IRS) و آژانس درآمد کانادا (CRA)، از صورت‌های مالی استاندارد برای ارزیابی درآمد ناخالص و درآمد خالص یک شرکت استفاده می‌کنند. زبان تجارت کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که صورت‌های مالی شرکت به‌صورت قانونی و دقیق گزارش‌شده است.
” پیشنهاد مرتبط: هر آنچه باید درباره نرم افزار خزانه داری بدانید“
انواع حسابداری
حسابداری به دو دسته مالی و مدیریتی تقسیم می‌شود.
1. حسابداری مالی
مالی شامل تهیه صورت‌های مالی دقیق است. تمرکز حسابداری مالی اندازه‌گیری عملکرد یک کسب‌وکار تا حد ممکن است. درحالی‌که صورت‌های مالی برای استفاده خارجی است، ممکن است برای مدیریت داخلی نیز برای تصمیم‌گیری استفاده شود.
2. حسابداری مدیریتی
علم مدیریتی اطلاعات جمع‌آوری‌شده از مالی را تجزیه‌وتحلیل می‌کند. این به فرایند تهیه گزارش در مورد عملیات تجاری اشاره دارد. گزارش‌ها به تیم مدیریتی کمک می‌کند تا تصمیمات تاکتیکی بگیرند. علم حساب مدیریتی فرایندی است که به شرکت اجازه می‌دهد تا با بازنگری مالی، تصمیم‌گیری در مورد بهترین مراحل زیر و سپس پخش مراحل موردنیاز برای همه مدیران مشاغل داخلی، حداکثر کارایی را به دست آورد.
یک مثال از مدیریتی حسابداری هزینه است. حسابداری هزینه بر تجزیه دقیق هزینه‌ها برای کنترل مؤثر هزینه متمرکز است. علم مدیریتی در فرایند تصمیم‌گیری بسیار مهم است.
چرخه حسابداری چیست؟
این چرخه عبارت است از فرآیند جامع ثبت و پردازش کلیه معاملات مالی یک شرکت، از زمان وقوع معامله تا نمایش آن در صورت‌های مالی تا بستن حساب‌ها. یکی از وظایف اصلی یک حسابدار، پیگیری چرخه کامل از ابتدا تا انتها است. این چرخه تا زمانی که یک شرکت در تجارت باقی بماند، هر سال مالی تکرار می‌شود.
روش حسابداری چیست؟
به مجموعه قوانینی اطلاق می‌شود که یک شرکت هنگام نگهداری سوابق مالی خود و گزارش معاملات مالی به آن پایبند است. معاملات به‌گونه‌ای ثبت می‌شوند که درآمد واقعی را به‌طور دقیق منعکس می‌کنند. دو روش اساسی حسابداری عبارت‌اند از نقدی و تعهدی.
بر اساس روش نقدی، درآمد و هزینه‌ها به ترتیب در سال مالیاتی که دریافت و پرداخت می‌شود، گزارش و کسر می‌شود. از طرف دیگر، طبق روش تعهدی، درآمد و هزینه‌ها عموماً در سال مالیاتی که تحقق می‌یابد، صرف‌نظر از زمان دریافت، گزارش می‌شود.
” پیشنهاد مرتبط: آنچه که باید درباره خرید نرم افزار انبارداری بدانید“
انواع روش‌های حسابداری
حسابداری روش‌های مختلفی دارد که شامل گزینه‌های زیر می‌شوند:
1. روش نقدی
پیاده‌سازی روش نقدی نسبتاً آسان است؛ بنابراین، معمولاً توسط مشاغل کوچک استفاده می‌شود. روش نقدینگی با مفاهیم اصول پذیرفته‌شده (GAAP) مطابقت ندارد. بر اساس روش نقدی، معاملات مالی تا زمانی که واقعاً تحقق پیدا نکند، ثبت نمی‌شود.
به‌عنوان‌مثال، درآمد هنگام دریافت پرداخت ثبت می‌شود، درحالی‌که هزینه‌ها هنگام تسویه صورتحساب در دفاتر حساب وارد می‌شوند. صورت‌های مالی تهیه‌شده بر اساس نقدی حاوی اطلاعاتی در مورد منابع نقدینگی در دوره مالیاتی، نحوه استفاده از وجوه نقد و همچنین مانده نقدی در تاریخ گزارش است. اطلاعات اضافی در مورد بدهی‌ها ممکن است در یادداشت‌های صورت‌های مالی موجود باشد.
اگرچه روش نقدی بیشتر برای مشاغل مختلط و مشاغل کوچک مناسب است، اما برای مدیریت امور مالی شخصی تا حد مشخص استفاده می‌شود. به‌عنوان‌مثال، اگر فروش سالانه‌ای که یک کسب‌وکار متوجه می‌شود بیش از 5 میلیون دلار باشد، خدمات درآمد داخلی (IRS) حکم می‌کند که باید از روش تعهدی استفاده کند. یکی از اشکالات قابل‌توجه این روش این است که می‌تواند تصویری گمراه‌کننده از وضعیت مالی یک واحد تجاری ارائه دهد، به‌ویژه هنگامی‌که معاملات، مانند هزینه‌های پرداخت‌نشده، دریافت‌های نقدی یا مطالبات معوق در صورت‌های مالی نشان داده نمی‌شوند.
2. روش تعهدی
روش تعهدی بر اساس اصل تطبیق است که هدف آن تطبیق درآمد و هزینه در سال صحیح است. این معیار بیشتر بر اساس رابطه علت و معلولی بین درآمدها و هزینه‌های گزارش‌شده است و آن را پیش‌نیاز اصل تطبیق می‌کند.
تطبیق درآمدها و هزینه‌ها به روش تعهدی کمک می‌کند تا اندازه‌گیری دقیق‌تری از خالص دوره‌ای مشاغل حاصل شود؛ زیرا معاملات باهم در یک دوره ثبت می‌شوند. تحت تعهدی، سود تنها پس از کسب و هزینه‌ها پس از وقوع ثبت می‌شود. این بدان معناست که یک فاکتور می‌تواند به‌عنوان درآمد شناخته شود، حتی اگر هنوز وجوهی دریافت نشده باشد.
به‌طور مشابه، هزینه‌ها ثبت می‌شوند؛ حتی اگر پرداخت قابل تعویق باشد. توجه به این نکته ضروری است که هنگام دریافت پیش‌پرداخت به روش تعهدی، پیش‌پرداخت به رسمیت شناخته می‌شود تا زمان بعدی که درآمد حاصل می‌شود. بااین‌حال، به تعویق انداختن فراتر از سال مالیاتی بعدی غیرممکن است؛ درنتیجه، پیش‌پرداخت باید در درآمدها و گزارش‌های مالی مربوطه و رسیدهای ناخالص مالیاتی منظور شود.
کلام آخر
علم حساب یک فرایند اندازه‌گیری و ارتباط است که برای گزارش فعالیت‌های سازمان‌های تجاری سودجو مورداستفاده قرار می‌گیرد. به‌عنوان یک فرایند اندازه‌گیری و ارتباطات برای کسب‌وکار، اطلاعاتی را ارائه می‌دهد که به قضاوت‌ها و تصمیمات آگاهانه کاربران داده‌ها اجازه می‌دهد.
فرایند حسابداری داده‌های مالی را برای طیف وسیعی از افراد فراهم می‌کند که اهداف آن‌ها در مطالعه داده‌ها بسیار متفاوت است. به‌عنوان‌مثال، مقامات بانک ممکن است صورت‌های مالی شرکت را مطالعه کنند تا توانایی شرکت در بازپرداخت وام را ارزیابی کنند. سرمایه‌گذاران آینده ممکن است داده‌های چندین شرکت را مقایسه کنند تا تصمیم بگیرند که کدام شرکت بهترین سرمایه‌گذاری را نشان می‌دهد. همچنین اطلاعات مالی قابل‌توجهی را برای تصمیم‌گیری در اختیار مدیریت قرار می‌دهد.